۱. تاریخچه و origins واترپلو
منشأ واترپلو به بازی‌های آبی قرن نوزدهم در اسکاتلند و انگلستان بازمی‌گردد. اولین نسخه‌های این بازی با نام "آبی فوتبال" شناخته می‌شد و قوانین خشن‌تری داشت. فدراسیون بین‌المللی شنا (FINA) در سال ۱۹۰۸ قوانین استانداردی برای این ورزش تعیین کرد. واترپلو زنان تا دهه ۱۹۸۰ به رسمیت شناخته نشده بود و اولین دوره المپیک زنان در سال ۲۰۰۰ برگزار شد. این ورزش در اروپای شرقی به ویژه مجارستان محبوبیت ویژه‌ای پیدا کرد. امروزه مسابقات لیگ قهرمانان اروپا از معتبرترین تورنمنت‌های واترپلو محسوب می‌شود. واترپلو در بازی‌های آسیایی نیز جایگاه مهمی دارد و کشورهایی مانند قزاقستان و چین در حال پیشرفت هستند. این ورزش ترکیبی منحصر به فرد از قدرت، استراتژی و مهارت‌های آبی است.

۲. قوانین و مقررات پایه واترپلو
بازی واترپلو در چهار کوارتر ۸ دقیقه‌ای با زمان استراحت بین آن‌ها انجام می‌شود. هر تیم می‌تواند ۶ تعویض در طول بازی انجام دهد که باید در منطقه مشخصی صورت گیرد. بازیکنان حق ندارند توپ را با دو دست (به جز دروازه‌بان) بگیرند یا آن را زیر آب ببرند. خطاهای معمول شامل سد کردن حرکت حریف، کشیدن یا ضربه زدن است. خطای شدید با اخراج موقت ۲۰ ثانیه‌ای یا دائمی (با سه اخراج موقت) جریمه می‌شود. اگر بازی در وقت معمولی مساوی شود، دو دوره اضافه ۳ دقیقه‌ای برگزار می‌شود. سیستم داوری شامل دو داور ساحلی، داوران خط و یک منشی زمان‌گیر است. قوانین واترپلو به طور مداوم در حال به‌روزرسانی برای افزایش جذابیت بازی هستند.

۳. مهارت‌های فنی و تاکتیک‌های واترپلو
اساس واترپلو بر سه مهارت اصلی شنا، پاس و پرتاب استوار است. بازیکنان باید بتوانند حداقل ۲ کیلومتر را بدون توقف شنا کنند. تکنیک تخم مرغی (eggbeater) برای حفظ ارتفاع در آب ضروری است. پاس‌های backhand و no-look از مهارت‌های پیشرفته در حمله محسوب می‌شوند. سیستم‌های دفاعی شامل دفاع فردی (man-to-man) و دفاع منطقه‌ای (zone) است. ضدحمله (counterattack) یکی از مؤثرترین روش‌های گلزنی در واترپلو است. پرتاب پنالتی از فاصله ۵ متری در صورت خطای داخل محوطه ۴ متری انجام می‌شود. تمرینات قدرتی در خشکی بخش مهمی از آماده‌سازی بازیکنان حرفه‌ای است.

۴. تجهیزات و امکانات مورد نیاز واترپلو
استخر استاندارد واترپلو برای مسابقات بین‌المللی باید ۳۰×۲۰ متر باشد. عمق آب نباید کمتر از ۱.۸ متر باشد تا بازیکنان نتوانند بایستند. توپ واترپلو از جنس لاستیک ضدآب با بافت زبر برای grip بهتر ساخته می‌شود. کلاه‌ها دارای محافظ گوش سخت برای جلوگیری از آسیب هستند. داوران از سوت‌های مخصوص و پرچم‌های رنگی برای علامت‌دهی استفاده می‌کنند. استخرها باید مجهز به سیستم تصفیه قوی برای حفظ شفافیت آب باشند. در مسابقات سطح بالا از سیستم‌های ویدئویی برای بررسی تصمیمات داوران استفاده می‌شود. دمای آب استخر باید بین ۲۵-۲۸ درجه سانتیگراد حفظ شود.

۵. فواید سلامتی و آمادگی جسمانی واترپلو
واترپلو یکی از کامل‌ترین ورزش‌ها برای توسعه آمادگی جسمانی است. این ورزش باعث افزایش ظرفیت ریه و بهبود سیستم تنفسی می‌شود. حرکات سریع و تغییر جهت در آب به تقویت عضلات هسته بدن کمک می‌کند. تمرینات واترپلو انعطاف‌پذیری و دامنه حرکتی مفاصل را افزایش می‌دهد. این ورزش برای بهبود وضعیت قامت و کاهش دردهای ستون فقرات مفید است. واترپلو به دلیل ماهیت تیمی، مهارت‌های ارتباطی و کار گروهی را تقویت می‌کند. بازی در آب مقاومت طبیعی ایجاد می‌کند که باعث افزایش قدرت بدون فشار بر مفاصل می‌شود. این ورزش برای کنترل وزن و تناسب اندام گزینه بسیار مناسبی محسوب می‌شود